“Neden intihar ettin NEDEN?”

Mart 10, 2007 at 9:29 am (YAYINLANMIŞ YAZILARIM)

Ağrı’dan bir mail geldi. Yüreğime oturdu kelimeler. Okurken parmaklarım klavyede acı bir yumruğa dönüştü. Keşke o an yalnız olsaydım. Klavyeyi ıslatmamak için yumruklarımı sıkmak zorunda kalmazdım.

“Evlat Katili Anne Babalar” başlıklı makalemi okuyan genç bir gazeteci, 23 yaşında intihar eden bir genci yazmış. Daha sonra intihar mektubunu da gönderdi bana.

İntihar eden genç 17 yaşında aşkından yanarak hayatına son vermemiş. Sınavlardan bunalıp intihar edenlerden hiç değil. Erkekler için hayatın “zor” zamanlarından biri olan askerlik görevini yeni bitirmiş, hayata atılmaya hazır, 23 yaşındaki bir gencin intiharı bu. Hem de ailenin “tek” çocuğu. Çevresi tarafından parmakla gösterilen, efendi, saygılı bir genç.

Böyle bir evlada sahip anne babanın, çocuklarını tavanda asılı gördüğü zaman neler hissettiğini yazabilecek bir kelime bulamıyorum.     

“Sevginin ne olduğunu bilseydim belki de şuan bu satırları yazarken bu kadar bocalamazdım.  Hatayı nerede yaptım diye binlerce kez sordum, kendime…” diye başlıyor veda mektubu.

Çözüm, gözlerini kapat ve sonsuz bir uykuya dal dedi içim..Defalarca olmaz ben akıllı bir insanım desem de içimden, o kadar yorulmuştum ki artık yaşamdan vazgeçmem gerek diye düşündüm.  

Ve mektubu şöyle bitirmiş; 

…ne olur ben uyurken, ağlama anne ne olurBabam başını eğdiğim için beni affet…Elveda demenin bu kadar acı vereceğini hiç düşünmemiştim. Anne; Artık yollara bakma geleceğim diye, çünkü teskeresiz bir askerlik bu… Son kez ellerinden öpmek için neler vermezdim..”Oğlunuz  Mektubun tamamını yayınlamayacağım. Ancak mektubu okurken “neden?” sorusuna kafam çok takıldı. Saydım, tam 10 kez “neden?” diye sorarak devam ediyor mektup. Son sözlerini yazarken sürekli “neden” diye soruyor genç. Belki de bu “neden”lerin cevabını verebilse, hayatına son vermeyecekti. 

Neden? Neden? Neden?

* * * * * * * *

Sahi insan neden intihar eder?

Dünyada ortalama olarak her 3 saniyede 1 kişi intihar girişiminde bulunmakta; her 40 saniyede 1 kişi intihar sonucu yaşamını yitirmektedir.  

Dünya Sağlık Örgütü, 2000 yılında tüm dünyada yaklaşık bir milyon kişinin intihar sonucu kendi yaşamlarına son verdiğini tahmin etmektedir. Yine Dünya Sağlık Örgütü’ne göre, son 45 yılda tüm dünyada intihar oranları % 60 artmıştır. İntihar, günümüzde tüm ülkelerdeki ölümlerin ilk 10 nedeni arasında sayılırken; Amerika Birleşik Devletleri’nde 8. sırada yer almaktadır. Yine ABD’de 15-24 yaş arası ölümlerin üçüncü önemli nedeni intihardır.

 Ve bizler bu zamanı “medeniyet” olarak adlandırıyoruz. “Uygar dünyanın haline bakın! “Cinnet uygarlığı” sanki.  

Batılılaşıyoruz ya! Her şeyimiz onlara benzemeye başladı. İntiharlarımızda arttı. “Batılılaşma adına batırılan bir medeniyetin çocuklarıyız” maalesef.   

“Hayatın anlamı ne?” sorusuna cevap veremeyen bir ruhun çektiği acıları, “neden?” sorusuna cevap veremeyen bir ruhun bedene yük olduğunu gördüm intihar mektubunun satırları arasında. 

 

Çocuklarımızı, öğrencilerimizi eğitirken onlara, hayatın anlamını, dünyaya niçin geldiğimizi de öğretmek zorun da değil miyiz?

Sait ÇAMLICA

Eğitimci – Yazar 

www.saitcamlica.com    

11 Yorum

  1. Derya said,

    Tabi ki öğretmek zorundayız. İnsanın bütün dünyevi hedeflerinin de üzerinde büyük bir gaye ve ideali olmalı.

  2. cansu said,

    bence çocukların böle intihar girişimlerine bulunmasının en büyük rolü aileler,en başta aileler bence başka kimsede suç aranmamalı yeterli sevgi anlayış ilgi hayatın gerçeklerini çocuk bunları aileden görür ancak aile bunları çocuğa veremiyorsa yada vermiyorsa o zavallı çocuk ne yapsın nerden bilsinki intihar kötü bişi ve böle bişeye gerek olmadığını,,, çocuklardan önce aileler eğitilmeli…

  3. BİRTEKHAN said,

    ya düşünsenize hayattan çok şey beklıyosunuz diyosunuz ki bu kız keşke bana aşık
    olsa yok benim şöyle bi arabam yada para veya benzeri şeyler bakıyosunuz ki hayatta istediğiniz hiçbirşey olmamış ne aşkta kazanmışsınız ne ne kumarda yani hayatta istediğiniz hiçbirşey olmamış benım de böyle bi yaşamım var hayatta hiç bir şeyim yok neden? sorusuna gelince boşversene nedeni neden ne olursa olsun sonuçta kaybeden sen değilmisin neden sorusu kaybedeni getirmezki neyse intihar edende haklı etmeyende

  4. seda said,

    bilmiyorum o genç neden sonsuz bi yolculugu seçti gelip geçici yolculuklar dururken bilmiyorum kendime sordum şimdi neden soruları ile mi gitti diye we yine bilmiyorum hayat neden bu kadar acımasız dawranıyor .Bazı günler oluyor gülüyoruz iyiki gelmişiz dünyaya diyoruz bazende neden neden neden diyoruz kendi kendimize bilmiyorum anneden babadan kardeşten ayrı nasıl yaşanır tek başına bu uçsuz bucaksız yolculukta.biliyorum bu mektupları yazarken göz yaşlarınız yanaklarınızı ıslatarak iniyor.hayat benimd daha bu yıla kadar güzel kendi halimdeydim ama bu yıl yaladı yuttu sanki herşey tersine döndü bende sıkıldım artık bu saçma hayattan azrail wer canını gidiyim diyor biliyorum nefesi ensemde soguk bir titreme getiriyor bana.Al diyorum kendimi ellerine serercesine belki annemsiz babamsız ablamsız abimsiz olmicak ama onlarsız yaşamaya alışcagız degil mi eninde sonunda ben sadece daha erken alışcam bir iki olmadı üç gün yasımı tutcaklar sonra sadece fotograflarım kalcak belki arada annem alır bagrına basar yavrum seda gülüm diye ama ben annemi bırakmam annem bensiz uyurken gelir ANNEM derim sarılırım koklarım o mis kokusunu.beni anlamıyorsunuz be mis kokulu annem belki size layık olamadım seda gülün olamadım derim…

  5. melek said,

    ne yazıkki hepimiz zaman zaman üzerimize binen yüklerle bocalamaya çalışıyoruz her düştüğümüzde yeniden dirilebilecek kadar güçlü olmak gerekir eğer mutsuzsan bilki yakındır gülümseme vakti… ama önce birşeyleri haketmek gerekir tanrı adil davranır pes etmek sadece ahmaklık ve herşey için korkaklık eğer birşey yaşıyorsanız vardır işin içinde birşey ve yaşanılan hiç birşey tesadüf değildir biyerde okumuştum tanrı hiç bir zaman zar atmaz neden diye sorulmak yerine çözümsüzlüğe bu kadar itilmek yerine arkadaşlar zaten elbet ölüm var elbet olucak birşey için bu kadar savaş ve acı nie ne yazıkki acımasız olan şeyler oldukça çok ama sonucu ölüme bağlanmamalı neyse birşeyler yazmak istedim ama mutlu olamk için önce emek gösterip haketmek gerekir birde bu ne yazıkki kör eğitimcilerin ve sorumluluk alamayan ailelerin suçudur

  6. ezo said,

    BENDE ÖLMEK İSTİYORUM NEDEN NEDEN NEDEN DAHA 20 YAŞINDAYIM AMA YAŞAMAK ÇOK ZOR GELİYOR ARTIK

  7. BiLALL said,

    evet ezo kendi canına son vermek allah katında çok büyük günah ama banada yaşamak çok zor geliyor ötenazi degil ibretlik bir şekilde ölmek istiyorum ki geride kalanlar hayatlarının degerini anlasın

  8. malkaralı ejder said,

    yeri geliyor ben bile intihar etmeyi düşünüyorum ama geride kalanlar aklıma geldikçe bu saçmalığpa dur demek zorunda kalıyorum. daha doğrusu cansız vücudunla karşılaştıklarında ne yapacaklarını düşündükçe kahroluyorum. sevenlerim değilde sadece ailem için üzülüyorum. belkide bu mesajı ben yazdıktan sonra birileri okurken ölmüş olacağım. sonunda bende hayata yenik düşenlerden olucam. ha 40 yıl sonra ha şimdi. daha fazla acı çekmek ne diye……

  9. kubilay said,

    yakında bıtıcke bu acıı bıtıtcek yeter dayanamıyorum artıkkk

  10. aydan 97 said,

    DOGRU BENDE DENEDIM BELKI 3-4 DEFA AMA OLEMEDIM BELKI OLMEYI BILE BCEREMEDIM.HAYATDAN COK KOPMUSDUM SIMDIDE OYLE.NE ANNEM NE BABAM NE ARKADASLARIM UMRUMDAYDI….ZATEN OLSEM BILE YALNIZ ARKADASLARIM UZULUCEK…BEN AILEMIN ISTEDIGI GIBI KIZ OLAMADIM…

  11. soner said,

    p

Yorum bırakın